اسلوب ندا

«اسلوب نداء» یا «منادی و احکام آن در زبان عربی» | دفتر سوم

/vocative-in-arabic-3

این بار در ادامه دو مقاله پیشین درباره اسلوب نداء در زبان عربی به طرح موضوع خروج نداء از معنای اصلی خود و شرح و بررسی سه عنوان مهم یعنی ندای استغاثه، ندای تعجب و ندای ندبه می‌پردازیم.

«اسلوب نداء» یا «منادی و احکام آن در زبان عربی» | دفتر دوم

/vocative-in-arabic-2

​​​​در دفتر دوم از مجموعه مقالات احکام منادی در زبان عربی به شرح و بررسی منادای مضاف به یاء متکلم، توابع منادی، و ترخیم خواهیم پرداخت.

«اسلوب نداء» یا «منادی و احکام آن در زبان عربی» | دفتر اول

/vocative-in-arabic

نداء به معنای صدا زدن و فراخواندن است و برای جلب نظر مخاطب و آگاه ساختن او برای توجه به ما استفاده می‌شود. بنابراین ندا برای مخاطبی که خود متوجه ما است معنی ندارد و اگر هم رخ دهد تأکید است نه نداء. به کارگیری اسلوب ندا در زبان عربی تابع اصولی مخصوص به خود است که در این مجموعه مقالات به طرح و بررسی این قواعد می‌پردازیم.