کان تامه

نصب فعل مضارع | دفتر دوم؛ نصب با «أن مضمره»

/accusative-particles-in-arabic-2

از میان حروف ناصبه «أن» در دو حالت ظاهر و مقدر فعل بعد از خود را منصوب می‌کند. «تقدیر» یا به عبارت دیگر «اضمار» أن به دو شکل جایز و واجب دیده می‌شود.

کنایه در نحو

/kinayah-nouns-in-arabic-grammar

کنایه در نحو عربی بیان و تعبیر از یک شیء معین است با لفظ غیر صریحی که دلالت بر آن داشته باشد. اسم‌های کنایه عبارتند از: «كَم، كَأيٍّ يا كأيِّن، كذا، كَيتَ، ذَيتَ، بِضع، فُلان، فُلانة». این اسم‌ها کنایه از یک عدد، یا سخن، و یا یک عمل مبهم هستند.

چند نکته ساده ولی بسیار مهم درباره کاربرد «فعل کان» در زبان عربی

/arabic-verb-was

​​​​فعل کان با انواع و کاربردهای آن و با معانی و زمان‌های متعددی که با استفاده از آن برای افعال به دست می‌آید فعلی مهم و شایسته توجه در مکالمه و قواعد عربی است. در این مقاله کوتاه سعی کرده‌ام ضمن ارائه شرح مختصری درباره کان تامه و کان ناقصه، با تمرکز بر روی برخی نکات کاربردی مرتبط با فعل کان، مفاهیمی پایه‌ای درباره این فعل مهم را بیان کنم. کاربرد و چگونگی استفاده از فعل کان در زبان عربی علیرغم آن که بسیار ساده می‌نماید نیازمند تمرینات دقیق برای کسب مهارت در استفاده از آن است. زیاده‌روی و افراط در استفاده از فعل کان ماضی و مضارع و مشتقات آن از سوی عربی آموزان فارسی زبان امری شایع و رایج است که معلم زبان عربی باید با دقت و حوصله در رفع آن بکوشد.