استثناء

اسناد در نحو عربی

/attribution-in-arabic

اِسناد در زبان عربی اثبات یا نفی یک شیء برای شیء دیگر یا طلب چیزی از آن است. کلمه‌ای که انجام یا ترک فعل به او نسبت داده شده یا از او درخواستی شده است «مسند الیه» نامیده می‌شود. در مقابل آن چه رخ داده و واقع شده یا رخ نداده و واقع نشده یا انجام آن درخواست شده «مسند» نامیده می‌شود. مسند الیه در واقع موضوع کلام و محکوم علیه و چیزی است که درباره آن صحبت می‌شود. در مقابل، مسند؛ محمول و محکوم به و خبر (به معنای کلی آن) است.

اسلوب استثناء

/exception-method-in-arabic

یکی از اسلوب‌های مهم و مشهور در زبان عربی اسلوب استثناء است. در مکالمه عربی فصیح زیاد درگیر رعایت جزئیات اعرابی این اسلوب نخواهید بود اما دانستن قواعد آن برای نوشتن به زبان عربی مهم است. با مطالعه این مقاله ضمن اطلاع از بخش‌های مهمی از مبحث استثناء با نحوه بیان اینچنین مباحثی در یک کتاب مرجع هم آشنا می‌شوید و در ادامه اصطلاحاتی همچون: مستثنی، مستثنی منه، ادوات استثناء، استثنای منقطع و متصل، استثنای تام، مفرغ، استثنای موجب و غیر موجب و برخی انواع نفی و شبه نفی را خواهید آموخت. شرح و توضیح مبحث استثناء در کلاس توسط استاد به سرعت و سادگی پیچیدگی‌های آن را در نظر زبان‌آموزان سهل و ساده خواهد نمود.