موصول اسمی
انواع موصول در زبان عربی | دفتر سوم؛ موصول حرفی
/the-relative-pronouns-in-arabic-3موصولات حرفی همان حروف مصدری یعنی «أن، أنّ، كَي، ما، لو» هستند که با صله خود تأویل به مصدر می‌شوند و نیاز به عائد هم ندارند. موصولات حرفی نیز همچون موصولات اسمی باید دارای صله‌ای بعد از خود باشند.
انواع موصول در زبان عربی | دفتر دوم؛ اعراب اسم‌های موصول، صله موصول، و عائد
/the-relative-pronouns-in-arabic-2در این دفتر به بررسی بیشتر اعراب اسم موصول، انواع صله موصول، و ضمیر عائد می‌پردازیم و در نهایت نیز اشاره‌ای به موصولات حرفی خواهیم داشت.
انواع موصول در زبان عربی | دفتر اول؛ اسم موصول مختص و مشترک
/the-relative-pronouns-in-arabic-1«اسم موصول» اسم مبهمی است که تعیین مراد و روشن ساختن مقصود از آن همواره نیازمند یک جمله یا شبه جمله است. به این جمله یا شبه جمله «صله موصول» گفته می‌شود. صله موصول ناگزیر باید حاوی ضمیر یا جایگزین ضمیری به نام «عائد» باشد که به اسم موصول باز می‌گردد و این صله موصول است که موصول اسمی را معرفه می‌سازد. الفاظ موصول اسمی در دو گروه: مختص و مشترک تقسیم‌بندی می‌شوند.