جمله فعلیه

اسناد در نحو عربی

/attribution-in-arabic

اِسناد در زبان عربی اثبات یا نفی یک شیء برای شیء دیگر یا طلب چیزی از آن است. کلمه‌ای که انجام یا ترک فعل به او نسبت داده شده یا از او درخواستی شده است «مسند الیه» نامیده می‌شود. در مقابل آن چه رخ داده و واقع شده یا رخ نداده و واقع نشده یا انجام آن درخواست شده «مسند» نامیده می‌شود. مسند الیه در واقع موضوع کلام و محکوم علیه و چیزی است که درباره آن صحبت می‌شود. در مقابل، مسند؛ محمول و محکوم به و خبر (به معنای کلی آن) است.

جمله و انواع آن در زبان عربی

/sentences-in-arabic

جمله در زبان عربی علاوه بر تقسیم‌بندی مشهور آن به جمله اسمیه و فعلیه، به انواع مختلف دیگری نیز تقسیم می‌شود. در این مقاله جملات انشائیه و خبریه، انشاء طلبی و غیر طلبی، جمله کبری و جمله صغری، و همچنین جمله‌هایی که محلی از اعراب دارند و آن‌هایی که محلی از اعراب ندارند را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

شناخت توابع | دفتر پنجم: «عطف نسق»

/conjunction-in-arabic1

​​​​تابع مهم دیگری که در این دفتر به آن خواهیم پرداخت عطف نسق است. فراگیری دقیق احکام عطف در زبان عربی به هر چه زیباتر شدن کلام و درک دقیق‌تر مفاهیم متون عربی و صحیح نویسی و در مجموع به توسعه تمامی مهارت‌های زبانی یعنی نوشتن، خواندن، شنیدن و مکالمه عربی کمک فراوانی می‌کند.

اسلوب نفی | دفتر اول: «نفی جمله فعلیه»

/negation-in-arabic-1

نفی در زبان عربی به معنای نقض و انکار یک حکم یا موضوع است و در مقابل اثبات قرار دارد. در مجموعه گفتار پیش رو علاوه بر شرح مفهوم نفی، به شناخت ادوات نفی و مشخصات هر یک از آن‌ها و همچنین روش‌های منفی ساختن جمله‌های فعلیه و اسمیه و نیز نفی اسم‌ها خواهیم پرداخت. در اولین مقاله از مجموعه درس‌های اسلوب نفی، با نحوه منفی کردن جمله‌های فعلیه آشنا می‌شویم.