ابو عمرو
جزم فعل مضارع | دفتر اول؛ «حروف جازم یک فعل» و «جزم در جواب طلب»
/the-jussive-case-in-arabic-1فعل مضارع با آمدن یکی از جوازم قبل از آن مجزوم می‌شود. جوازم بر دو گونه هستند: گروهی که تنها یکی فعل را مجزوم می‌کنند و گروهی که دو فعل را جزم می‌دهند. فعل مضارع همچنین با شروطی در جواب طلب مجزوم می‌شود. جزم فعل مضارع ممکن است لفظی یا محلی باشد.
نصب فعل مضارع | دفتر اول؛ حروف ناصبه
/accusative-particles-in-arabic-1حروف ناصبه عبارتند از: «أن، لن، کَي، و إذن». اگر قبل از فعل مضارع یکی از حروف ناصبه قرار گیرد آن فعل منصوب می‌شود. نصب فعل مضارع می‌تواند؛ لفظی، تقدیری، و محلی باشد.
کنایه در نحو
/kinayah-nouns-in-arabic-grammarکنایه در نحو عربی بیان و تعبیر از یک شیء معین است با لفظ غیر صریحی که دلالت بر آن داشته باشد. اسم‌های کنایه عبارتند از: «كَم، كَأيٍّ يا كأيِّن، كذا، كَيتَ، ذَيتَ، بِضع، فُلان، فُلانة». این اسم‌ها کنایه از یک عدد، یا سخن، و یا یک عمل مبهم هستند.
قواعد «وقف» در زبان عربی
/waqf-stopping-in-arabicوقف به معنای قطع نطق در آخر کلمه است. در این مقاله به طرح معروف‌ترین قواعد وقف در زبان عربی خواهیم پرداخت.
«اسلوب نداء» یا «منادی و احکام آن در زبان عربی» | دفتر دوم
/vocative-in-arabic-2در دفتر دوم از مجموعه مقالات احکام منادی در زبان عربی به شرح و بررسی منادای مضاف به یاء متکلم، توابع منادی، و ترخیم خواهیم پرداخت.
تمییز | دفتر سوم؛ تمییز عدد و کنایات عدد
/tamyeez-disambiguation-in-arabic-grammar-3از جمله اسم‌های مبهمی که تمییز مفرد یا ذات آن‌ها را تفسیر می‌کند اعداد هستند. این بار در دفتر سوم از مجموعه مقالات تمییز ضمن نگاهی به تمییز اعداد صریح به شرح و بیان احکام کنایات عدد یا اعداد مبهم خواهیم پرداخت. عناوین این گفتار عبارتند از: تمییز عدد صریح، تمییز کنایات عدد، تمییز کم استفهامیه و کم خبریه، اعراب کم، تفاوت‌ها و شباهت‌های کم خبریه و کم استفهامیه، احکام و اعراب کأین و کذا.