ابو عمرو

جزم فعل مضارع | دفتر اول؛ «حروف جازم یک فعل» و «جزم در جواب طلب»

/the-jussive-case-in-arabic-1

فعل مضارع با آمدن یکی از جوازم قبل از آن مجزوم می‌شود. جوازم بر دو گونه هستند: گروهی که تنها یکی فعل را مجزوم می‌کنند و گروهی که دو فعل را جزم می‌دهند. فعل مضارع همچنین با شروطی در جواب طلب مجزوم می‌شود. جزم فعل مضارع ممکن است لفظی یا محلی باشد.

نصب فعل مضارع | دفتر اول؛ حروف ناصبه

/accusative-particles-in-arabic-1

حروف ناصبه عبارتند از: «أن، لن، کَي، و إذن». اگر قبل از فعل مضارع یکی از حروف ناصبه قرار گیرد آن فعل منصوب می‌شود. نصب فعل مضارع می‌تواند؛ لفظی، تقدیری، و محلی باشد.

کنایه در نحو

/kinayah-nouns-in-arabic-grammar

کنایه در نحو عربی بیان و تعبیر از یک شیء معین است با لفظ غیر صریحی که دلالت بر آن داشته باشد. اسم‌های کنایه عبارتند از: «كَم، كَأيٍّ يا كأيِّن، كذا، كَيتَ، ذَيتَ، بِضع، فُلان، فُلانة». این اسم‌ها کنایه از یک عدد، یا سخن، و یا یک عمل مبهم هستند.

قواعد «وقف» در زبان عربی

/waqf-stopping-in-arabic

وقف به معنای قطع نطق در آخر کلمه است. در این مقاله به طرح معروف‌ترین قواعد وقف در زبان عربی خواهیم پرداخت.

«اسلوب نداء» یا «منادی و احکام آن در زبان عربی» | دفتر دوم

/vocative-in-arabic-2

​​​​در دفتر دوم از مجموعه مقالات احکام منادی در زبان عربی به شرح و بررسی منادای مضاف به یاء متکلم، توابع منادی، و ترخیم خواهیم پرداخت.

تمییز | دفتر سوم؛ تمییز عدد و کنایات عدد

/tamyeez-disambiguation-in-arabic-grammar-3

از جمله اسم‌های مبهمی که تمییز مفرد یا ذات آن‌ها را تفسیر می‌کند اعداد هستند. این بار در دفتر سوم از مجموعه مقالات تمییز ضمن نگاهی به تمییز اعداد صریح به شرح و بیان احکام کنایات عدد یا اعداد مبهم خواهیم پرداخت. عناوین این گفتار عبارتند از: تمییز عدد صریح، تمییز کنایات عدد، تمییز کم استفهامیه و کم خبریه، اعراب کم، تفاوت‌ها و شباهت‌های کم خبریه و کم استفهامیه، احکام و اعراب کأین و کذا.