اسم منقوص
نسبت و اسم منسوب در زبان عربی | دفتر اول
/relative-adjective-01نسبت در زبان عربی عبارتست از افزودن یاء مشدّد ماقبل مکسور به آخر اسم برای بیان نسبت و ارتباط آن به یک چیز دیگر. این یاء مشدّد «یاء نسبت» و اسمی که یاء نسبت به آن اضافه می‌شود «اسم منسوب» نام دارد. اسم‌هایی مثل طهراني، فاطمي، و هاشمي اسم منسوب هستند. سیبویه نسبت را اضافه نامیده است.
اضافه در زبان عربی | دفتر دوم
/genitive-construct-in-arabic-2عناوین اصلی دفتر دوم از مبحث اضافه در زبان عربی عبارتند از: حذف مضاف، حذف مضاف الیه، احکام مضاف به یاء متکلم، گفتاری در اسم‌های دائم الاضافه یا ملازمه للاضافه، حکم ظروفی که به معنای إذ و إذا هستند، و کلامی درباره احکام کلا و کلتا و کل.
نظریه عامل | دفتر سوم؛ صفات شبیه به فعل | عمل اسم فاعل و صیغه‌های مبالغه
/the-theory-of-the-factor-in-arabic-grammar-3در دو بخش اول از مجموعه مقالات نظریه عامل دانستیم که از میان مشتقات اسم فاعل، صیغه مبالغه، اسم مفعول، صفت مشبهه، و اسم تفضیل عامل هستند و عمل فعل را انجام می‌دهند. اینک در دفتر سوم به شرح اسم فاعل و صیغ مبالغه و عمل آن‌ها می‌پردازیم.